ODŻELAZIANIE
Odżelazianie polega na zamianie występujących w wodzie związków żelaza w postaci rozpuszczonej, w związki nierozpuszczalne, które są zatrzymywane na złożu filtracyjnym. Warunkiem koniecznym, aby to osiągnąć jest napowietrzanie wody. W wyniku napowietrzania usuwany jest z wody wolny dwutlenek węgla, dzięki czemu podwyższa się odczyn tej wody. W urządzeniu TAP 960 odbywa się to za sprawą bezolejowej sprężarki, która uruchamiana jest w trakcie poboru wody. Sole żelaza hydrolizują w wodzie stosunkowo łatwo, tworząc rozpuszczalne wodorotlenki, Fe(OH), które następnie są utleniane rozpuszczonym w wodzie tlenem do nierozpuszczalnych i wytrącających się wodorotlenków żelazowych. Jeżeli sole żelaza występują jako siarczany FeS04, wynikiem hydrolizy jest wodorotlenek żelazawy i kwas siarkowy. Pod wpływem tlenu (w czasie procesu napowietrzania) wodorotlenek żelazawy przechodzi w wytrącający się wodorotlenek żelazowy, natomiast wywiązujący się kwas siarkowy może obniżyć odczyn pH do wartości <5, przy której proces odżelaziania ustaje. W takim przypadku, o ile woda nie zawiera dostatecznej ilości węglanów samorzutnie zobojętniających kwasy, należy ją zalkalizować wodorotlenkiem wapnia. Warunkiem szybkiego przebiegu procesu utleniania żelaza dwuwartościowego do trójwartościowego jest osiągnięcie w czasie napowietrzania jak najwyższego odczynu. Na utlenienie 1 mg żelaza Fe(II) zużywa się 0,5-0,9 mg tlenu. W przypadku obecności w wodzie podwyższonej ilości siarczanów odpowiednim urządzeniem staje się TAP1047, który dodatkowo usuwa z wody mangan oraz siarkowodór. Aby dobór urządzenia był odpowiedni, potrzebne są następujące wyniki badania; Mętność, Barwa (Pt), Zapach, Odczyn, Twardość ogólna, Żelazo ogólne(Fe),Mangan(Mn) (CaCO3),ChZT(met.zKMnO4)/utlenialność, Amoniak (NH4), Azotyny (NO2), Azotany (NO3)Chlorki (Cl),